Online Tuljabhavani Darshan

भोपे पुजारी घराण्यातील महिलांना भवानी मातेचा चरणस्पर्श अधिकार  श्री तुळजा भवानी मातेचे मुख्य 16आणे भोपे पुजारी वर्गांच्या मुली सध्या घेत असलेले सातासुमुद्रापार परदेशात MBBS यासारखे उच्च शिक्षण असोत की 17 व्या शतकापासून देविची सेवा, पराक्रम व समाजकार्य असो पण पुर्वपार रूढीपरंपरेनुसार देविच्या चरणावरती हळदीकुंकु वाहून चरणस्पर्श करण्याचा मान व अधिकार जो आहे तो मान खूप काही विशेष महत्त्व सांगून जातो.असा मान भोपे पुजारी यांच्या लग्न होवून गेलेल्या मुलीस व लग्न होवून आलेल्या सुनेलाच आहे.गावातील इतर महिलांना तो अधिकार नाही. भोपे पुजारी घराण्यातील महिलांचे यासाठी खूप मोठे योगदान आहे. त्या देविचे पावित्र्य ही पुर्ण निष्ठेने पाळतात. आपल्या मासिक पाळी असोत की घरातील वृध्दी व सुतक. वर्षातून दोन वेळा घरातील सर्व साफसफाई व रंगरंगोटी केली जाते. देविभक्तांचा नैवेद्य व जेवणाची व्यवस्था ही सतत करत असतात. देविला ज्या मानाच्या आरत्या व दररोजचा पहिला नैवेद्य(गोड भात)ही भोपे महिलाकडूनच केला जात असतो. देविने महिषाशूराशी युद्ध खेळून विजय मिळविला याचा आनंदोत्सव म्हणजे सिमोल्लंघन(विजया दशमी) सोहळा....

श्री तुळजा भवानी मातेचा पलंग महाराष्ट्रातील साडेतीन शक्तीपिठा पैकी प्रमुख श्री तुळजा भवानी मातेच्या मंदिरात शेकडो वर्षापासून देविचे मुख्य 16 आणे भोपे पुजारी वर्ग व मंदिर संस्थान कडून अनेक वेगवेगळ्या प्रथा परंपरा, रिती रिवाज जपल्या जात आहेत. यातील एक देविला निद्रस्त होण्यासाठी असलेला पलंग. देवि वर्षातून 3 वेळा साधारण 19 ते 21 दिवस वेगवेगळ्या कालावधीत निद्रा घेत असते. देविचे मुख्य 16 आणे भोपे पुजारी आपल्या खांद्यावरून साक्षात देविची मुळ मुर्ती सिंहासनावरून उचलून पलंगावरती निद्रा दिली जात असते. या ठिकाणचे वेगळेपण हे की असा प्रकार इतर कोठेही दिसून येत नाही. तसेच इतर देवस्थानात एखादी वस्तू धार्मिक कार्यात वापरली तर ती एक तर ती वस्तू परत वापरात आणली जाते नाहीतर ती वस्तू मंदिरात सुरक्षितपणे भक्तांना पाहण्यासाठी ठेवली जाते. पण इथे मात्र तसे होत नाही तर प्रत्येक वर्षी देविचा पलंग सन्मानपुर्वक तोडून देविच्या होमकुंडात जाळला जातो, व परत दरवर्षी नविन पलंग मोठ्या थाटामाटात चिंचोडी पाटील, खुंटेफळ, सय्यदपीर व कुंडी गावचे काही ठराविक मंडळी घेऊन येत असतात. हा पलंग प्रत्येक्षात पुणे जिल्ह्यातील...

श्री तुळजाभवानी मातेचा अंगा-याचे महत्त्व श्री तुळजा भवानी मातेच्या मंदिरात देविच्या दैनंदिन पुजामध्ये जेवढे हळदीकुंकुला महत्त्व आहे तेवढेच अनन्यसाधारण महत्त्व देविच्या अंगा-यालाही आहे. हिंदू धर्मशास्त्रानूसार अनादी काळापासून ऋषीमुनी, साधू, गोसावी व देविचे 16आणे भोपे पुजारी अंगाला भस्म/अंगारा लावूनच धार्मिक विधी करत असतात ही रूढी परंपरा आज आपणास पहावयास मिळते. भस्म महात्म्य,गुरूचरित्र,पद्मपुराण व शिवपुराण असे अनेक धार्मिक ग्रंथात भस्म व अंगाराबाबत माहिती मिळते. श्री तुळजा भवानी मातेची दररोज(सकाळ व संध्याकाळ)असा दोन वेळा अभिषेक पुजा होत असतात. या दोन्ही वेळा त्या दिवशी ज्या 16आणे भोपे पुजारी यांची देविची सेवा करण्याची पाळी असते तो सर्व प्रथम दोन्ही वेळेस अंघोळ करून यावेळी धोतर घातले जात नाही तर रेश्मी सोवळे नेसून देविच्या अलंकारगृहातील कोरडा अंगारा आपल्या डाव्या हातांवरती घेवून ओला करून उजव्या हाताच्या मधल्या तीन बोटांनी आपल्या कपाळावर,ह्रदयास,नाभी,बाहूसंधी,खांद्यावर, पोटावरून व पाठीवरती आडवा अंगारा लावला जात. यावेळी तो भोपे पुजारी आदिशक्तीये नमः असे मत्र म्हणत असतो.त्यामुळे भ...